The Devil and Miss Prym

نزدیک پانزده سال بود که برتای پیر، هر روزش را به نشستن جلو در خانه‌اش می‌گذراند. اهالی ویسکوز می‌دانستند سال‌خورده‌ها معمولا” همین کار را می‌کنند: رؤیای گذشته و جوانی را می‌بینند، به جهانی ‌می‌اندیشند که دیگر در‌ آن سهمی ندارند، موضوعی برای گفت‌وگو با همسایگان می‌جویند.

اما برتا دلیلی برای آن‌جا نشستن داشت و آن روز صبح، هنگامی که خارجی را دید که از سرلایی پرشیب بالا آمد و آهسته به طرف تنها هتلِ دهکده رفت، انتظارش به پایان رسید. آن گونه نبود که بارها تصور کرده بود، لباسش از استفاده بسیار فرسوده بود، موهایی بلندتر از معمول داشت، و ریش‌اش را نتراشیده بود. اما کسی همراهش بود: شیطان.