نويسنده اين کتاب يعني Quindlen داراي پدري ايرلندي و مادري ايتاليايي و خود زاده فيلادلفيا در ايالات متحده است. حرفه ‌اصلي او نويسندگي و روزنامه ‌نگاري است. او همچنين در سال 1992 جايزه Pulitzer را از آن خود کرده است. اين رمان روايتي است درباره کشمکش ميان مزرعه‌ داران آمريکايي و دولت آمريکا براي کسب زمين به منظور پيشبرد برنامه ‌هاي دولت که از زبان فرزند يکي از خانواده ‌هاي درگير در اين ماجرا روايت مي‌شود. داستان شهر کوچکي که دولت به بهانه‌ سيل مي‌خواهد مردم را از آنجا براند و دره را به فضايي تفريحي تبديل کند. راوي کتاب، دختري به نام ميمي Mimi است که در اين دره با خانواده ‌اش زندگي مي‌ کند، درس مي‌ خواند، عاشق مي‌ شود و رازهايي را در مورد دره و خانواده‌ خودش کشف مي‌کند که هرگز فکرش را نمي کرده است. هر چند سال يک بار خوابي مي‌بينم. در آب سبز فرو مي‌روم و از بازوانم کمک مي‌گيرم تا خودم را خيلي پايين‌تر از سطح آب ببرم و وقتي چشمانم را باز مي‌کنم سقف انبارها را مي‌بينم و پرچين‌هاي قديمي، دودکش و انبار علوفه‌ها را؛ گاهي اوقات احساس مي‌کنم تامي‌ (Tommy) هم آن‌جاست، همين‌طور قوطي بلال و نيمکت پدرم و بعد چمدان کوچک قهوه‌اي را مي‌بينم که آهسته شناور است. اما من در جهت مخالف شنا مي‌کنم، به سمت روشنايي برمي‌گردم، زيرا بايد بالا بيايم تا نفس بکشم. هنوز مجبورم نفس بکشم.